De afgelopen week heeft bondscoach Joachim Löw zijn voorlopige selectie voor het WK bestaande uit 27 spelers bekendgemaakt. Drie van deze 27 genomineerden moeten nog afvallen, waarna het definitieve team zal vaststaan.
Heel Duitsland kijkt naar de geblesseerde doelman Manuel Neuer (FC Bayern München). Löw heeft vier doelmannen geselecteerd en de grote vraag is of Manuel Neuer, die sinds september geen wedstrijd meer heeft gespeeld vanwege een gebroken middenvoetsbeentje, wel fit genoeg is om mee te gaan naar Rusland.
Löw staat bekend voor continuïteit en daarom schat ik in dat Neuer mee zal gaan, ervan uitgaande dat zijn herstel goed verloopt. Bovendien heeft Duitsland met Marc-André ter Stegen (FC Barcelona) nog steeds een uitstekende keeper in het doel staan. Ter Stegen was bij Barcelona in het afgelopen seizoen de onomstreden nummer 1 voor reservedoelman Jasper Cillessen en heeft een heel goed seizoen gekeept. Wel denk ik dat spitsen banger zijn voor Neuer dan voor Ter Stegen.
Bayern-spits zorgt voor eerste rel
Een andere speler zorgde voor headlines juist omdat hij niet werd genomineerd: Sandro Wagner, tweede centrumspits achter Robert Lewandowski bij Bayern München. Wagner werd niet geselecteerd en had daar grote moeite mee. Dit is begrijpelijk als je jezelf als beste centrumspeler van Duitsland betitelt.
Nu heeft hij via de Bild Zeitung verklaard dat hij nooit meer voor Duitsland zou uitkomen. Dit klinkt heftig en als een dreigement richting de keuze van Löw, maar dit valt in de praktijk reuze mee. Wagner debuteerde immers pas in 2017 als 29-jarige en mocht sindsdien slechts acht keer voor zijn land uitkomen.
Wagner verwijt bondscoach Löw nu dat zijn eigen karakter te confronterend zou zijn. Hoewel dit maar één aspect is, is het wel degelijk een belangrijk onderwerp. Immers, als je een spits meeneemt die een grote mond heeft en deze speler waarschijnlijk vooral op de reservebank zal plaatsnemen, kan dit voor een bondscoach nog tijdens een lang toernooi behoorlijke problemen veroorzaken.
Duitsland staat juist bekend om ‘die Mannschaft‘, waarbij het uitgangspunt is dat het individu ondergeschikt is aan het team. Als 24 spelers een maand lang met elkaar opgesloten zitten, heb je dus spelers nodig die zich ondergeschikt kunnen maken aan het grote doel. Dat doel is opnieuw wereldkampioen worden. In die zin heb ik dan ook begrip voor de keuze van Löw.
Maar ook in sportief opzicht is de verrassende keuze voor Niels Petersen van (bijna) degradatiekandidaat SC Freiburg in plaats van Sandro Wagner van kampioen Bayern München logisch. Hij is een perfecte joker. Petersen heeft met 20 doelpunten de toppositie in de historie van de Duitse Bundesliga op zijn naam staan. Geen wisselspeler scoorde vaker. Dit is een kwaliteit die voor een beoogde bankzitter en het team heel belangrijk kan zijn.
Poseren met Erdoğan
Natuurlijk moeten we de actie van vedettes Mesut Özil en Ilkay Gündoğan niet vergeten. Zij waren uitgenodigd op een ontvangst van de Turkse president Erdoğan in Londen en poseerden met hem op een foto. Saillant detail daarbij is dat zij de shirts van hun clubs overhandigden en Gündoğan daarbij op de achterkant had geschreven ‘voor mijn vereerde president’.
Dit heeft tot zware discussies in Duitsland geleid en de rechtspopulistische AfD eiste zelfs dat Özil en Gündoğan uit die Mannschaft moeten worden gezet. In Turkije vinden vervroegde verkiezingen plaats op 24 juni en Özil en Gündoğan wordt nu verweten dat zij de campagne van Erdoğan steunen.
Treffen mit türkischem Präsidenten: Özil und Gündogan posieren mit Erdogan https://t.co/Gu40ArizAn pic.twitter.com/w73V72e8un
— SPIEGEL ONLINE (@spiegelonline) May 14, 2018
De twee spelers zijn niet uit de selectie gezet, maar het voorval leverde hen wel een reprimande van de Duitse voetbalbond (DFB) op. De DFB maakt zich immers actief sterk voor de integratie van mensen met een migratieachtergrond en in dat kader komt het plezieren van Erdoğan, die de laatste tijd Duitsland fel heeft aangevallen en de democratie en de rechtsstaat met voeten treedt, niet goed aan.
De emoties zijn heel begrijpelijk. Cem Özdemir, een vooraanstaande politicus van de Duitse partij Die Grünen zei dat bondpresident Steinmeier hún president is en niet Erdoğan. Ik vermoed dat vooral de tekst van Gündoğan op zijn shirt de meeste emoties losmaakte.
Aan de andere kant is het natuurlijk ook hypocriet om deze spelers te veroordelen als men tegelijkertijd als voetbalbond deelneemt aan een WK in een land als Rusland, waar Poetin eveneens de democratie en rechtsstaat met voeten treedt. En dan heb ik het nog niet eens over alle perikelen die spelen in Qatar, waar in 2022 het WK wordt gespeeld.
Actie Özil en Gündoğan niet goed voor integratie
Het is een domme actie van Özil en Gündoğan geweest en ze hadden dit kunnen voorkomen. Emre Can, eveneens een speler met Turkse wortels en geselecteerd door Löw, heeft dit omzeild door niet bij de ontvangst van Erdoğan aanwezig te zijn.
Tegelijkertijd moeten we beseffen dat we te maken hebben met spelers en hun migratieachtergrond. Het verketteren van Özil en Gündoğan na deze fout zou eveneens de integratie geen goed doen. Integratie is een proces met vallen en opstaan en we zijn allen mensen die soms verkeerde inschattingen maken.
Bovendien kunnen we ook niet negeren dat deze (en met hun vele) spelers tussen twee culturen in zitten. Ik kan er daarom ook goed mee leven als andere spelers met een Turkse achtergrond er wel voor hebben gekozen om voor Turkije uit te komen. Net als in Nederland spelers met een Marokkaanse achtergrond voor Nederland of Marokko mogen kiezen. Dit hoort erbij.
Sterker nog, in Duitsland hebben we een voorbeeld van de broers Boateng waar de ene broer, Kevin-Prince, heeft gekozen om voor Ghana uit te komen en de andere broer, Jérôme, voor Duitsland speelt. Ze hebben dezelfde vader, maar een andere moeder. Jerome Boateng speelt voor Bayern München en Kevin-Prince Boateng voor Eintracht Frankfurt, nadat hij jarenlang in het buitenland bij topclubs heeft gespeeld.
Wel denk ik dat de actie van Özil en Gündoğan ook in een sportief opzicht Duitsland bij het WK nog parten kan spelen. De druk op die twee spelers om goed te presteren wordt enorm groot om daarmee hun meerwaarde voor het Duitse team en hun inzet voor Duitsland aan te tonen. Ik vrees dat als deze prestaties achterblijven de negatieve commentaren enorm zullen toenemen. Het kan het hele team en de onderlinge verhoudingen verstoren.
Blijkbaar zien Özil en Gündogan in dat zij de schade moeten beperken en hebben gisteren gesprekken gehad met de Duitse bondspresident Frank-Walter Steinmeier en de Duitse voetbalbond om misverstanden weg te nemen.
Het wordt een moeilijk WK voor Duitsland
Wat zijn mijn verwachtingen? Ik hoop dat Thomas Müller weer in topvorm is en misschien zelfs de meeste doelpunten maakt. Als hij nog een keer zes doelpunten scoort, gaat hij aan top met Miroslav Klose (Duitsland) die met 16 doelpunten de lijst van de meeste doelpunten op WK’s aanvoert.
Natuurlijk hoop ik op een goed toernooi voor Duitsland en zelfs de verdediging van de titel, maar ik heb zo mijn twijfels. Brazilië, Frankrijk, Spanje, maar bijvoorbeeld ook België kunnen weleens heel ver komen. Ook mag niet vergeten worden dat het voor Messi de laatste kans is om met Argentinië wereldkampioen te worden. In ieder geval verheug ik mij op leuke wedstrijden en veel plezier.
