Het duurt nooit lang voordat je als Nederlander in Duitsland wordt geconfronteerd met die ene beroemde landgenoot; Rudi Carrell. De man die zowel het woord als het vak ‘showmaster’ introduceerde in Duitsland, tovert bij veel Duitsers nog altijd een glimlach op het gezicht. Zelfs meer dan 10 jaar na zijn overlijden in 2006.
De Nederlander brak in 1959 door in eigen land, en werd in 1964 al naar Duitsland gehaald door Radio Bremen. Hier begon hij met zijn Duitse versie van de Rudi Carrell Show. Hij werd een bepalend gezicht van de Duitse televisiewereld in de jaren ’70 en ’80, met ‘Am laufenden Band‘ haalde hij kijkcijfers tot soms wel 74%.
De komende weken is er op de Duitse televisie weer veel aandacht voor Carrell. Zo is dochter Annemieke Kesselaar op 2 december te gast bij presentator Florian Silbereisen in ‘Das Adventsfest der 100.000 Lichter’.
Opvolger van Rudi Carrell
Zo is Rudi Carrell nog steeds op de Duitse televisie!
Ja! De ARD maakt een serie over bekende mensen en vraagt dan andere bekende Duitsers om hen in het zonnetje te zetten. In dit geval doet presentator Florian Silbereisen dat voor mijn vader. Ik denk dat weinig Nederlanders hem kennen. Hij is zo’n beetje één van de laatste tv-mensen die nog als ‘showmaster’ optreedt; dus iemand die presenteert, zingt en danst. Rudi heeft ook ooit over hem gezegd dat hij in hem een opvolger ziet.
Heb je de uitzending al mogen bekijken?
Ja en ik ben aangenaam verrast. Hij overdrijft niet, maar geeft een vrij realistisch beeld over mijn vader.
Nu ben je zelf uitgenodigd als gast voor de show van Silbereisen.
Ja, een week voor de uitzending zit ik bij hem aan tafel in ‘Das Adventsfest der 100.000 Lichter‘. Ik geloof dat we daar een beetje reclame moeten maken voor de uitzending op de ARD. December is altijd een bijzonder moment in het jaar, de 19e is zijn verjaardag. Rond kerst bezoeken we altijd met de hele familie het graf. Dan drinken we met z’n allen een biertje en denken we aan hem.
Schandaal
De laatste jaren was in de Duitse media ook aandacht voor de andere kant van Rudi Carrell..
Ja, onder meer doordat mijn zus Caroline een boek over haar jeugd heeft geschreven, waarin ze eerlijk vertelt dat het niet altijd makkelijk was om kind te zijn van Rudi. Hij was er vaak niet als vader voor ons. Laatst hebben we zelf ook een documentaire over hem gemaakt, dat heeft ons ook veel gebracht. Als je zo bezeten bent van je werk zoals mijn vader, dan blijft er weinig tijd voor het gezin over. Maar dat was zijn leven, zo wilde hij het.
De Duitse media maakten daar wel een een schandaal van.
Ja, dat vonden we juist jammer. Het boek van Caroline werd goed ontvangen in Nederland, en er is een Duitse journalist die daar een erg negatief verhaal van heeft gemaakt. Dat hebben kranten als Bild overgenomen. Jammer, want het is juist een heel lief en eerlijk boekje. Het gaat over een meisje dat haar vader mist, niet over een dochter die haar vader afkraakt.
‘Hebben jullie dan niets geleerd?’
Hoe zie je vandaag de invloed van Rudi nog terug in Duitsland?
Hij is zonder twijfel heel belangrijk geweest voor de Duitse tv. Hij heeft dingen gebracht waar Duitsers zelf nooit op waren gekomen. De nu populaire Heute Show is eigenlijk een short Rudi’s Tagesshow. Destijds was dat enorm modern. Bij het kijken naar Duitse televisie moet ik vaak een beetje lachend aan Rudi terugdenken, die zich erg kon opwinden over de stilstand. Dan riep hij: ‘Jongens… hebben jullie dan niets van me geleerd?’.
En de kijker verhuist nu steeds meer naar internet..
Ja, tegenwoordig is tv zo anders. Ik denk dat hij nu heel verbaasd zou zijn. Destijds had je van die grote shows met ballet die heel veel geld kostten. Rudi kwam juist met een show met een heel klein budget op een kleine zender. Hij liet de Duitsers zien dat het allemaal veel makkelijker kon.
Geen slijmbal maar een straatjongetje
Waarom waren de Duitsers vanaf begin af aan zo gecharmeerd van hem?
Hij kwam met andere humor, ging heel anders met het publiek om. Toen waren presentatoren erg slijmerig, ze bedankten uitvoerig voor elk applaus. Rudi kon daar niets mee. Kijk, in de televisiewereld wordt altijd al veel van elkaar gepikt. Mijn vader keek veel af bij de Britse televisie, maar kon dat goed vertalen naar Duitsland.
Hij was dus geen slijmbal, wat deed hij anders?
Als je zijn eerste shows terugkijkt, dan zie je een straatjongetje. Men vond hem lekker brutaal, en dat was iets nieuws.
Menig Nederlander in Duitsland zal wel eens zijn aangesproken op zijn ‘Carrell-accent’. Hoe is dat?
Ha! Dat is mijzelf ooit ook wel overkomen, ook al spreek ik nu accentloos Duits. Ik was een arts en hij zei opeens: jij hebt net zo’n accent als Rudi Carrell. Toen moest ik dus eventjes uitleggen dat dat niet zo’n hele gekke gedachte was. Wij vinden het trouwens erg fijn als mensen hem nog goed herinneren. Ik word nog wel eens aangesproken door mensen die hem goed kenden en die dan zeggen: ‘mán, wat was het toch leuk met je vader…’. Dat doet me erg goed!
