Vanochtend liep ik door het bos met m’n hond. Het was best nog vroeg, en het licht tussen de nog felgroene bomen werd een beetje mysterieus gebroken door het nog in de lucht aanwezige vocht van de nacht. De zonnestralen probeerden die nevel te verdrijven, maar dat lukte nog niet erg. Het resultaat was wel schitterend: het leek alsof elk afzonderlijk druppeltje werd beschenen als een natte parel en elke lichtbundel werd in duizend zijden draden gebroken en weerspiegeld op de andere druppel.
Onschuld
De vogels waren wel al begonnen met zingen maar nog niet zo uitbundig. En als je goed luisterde was het eigenlijk een gekwetter vanjewelste, maar ook weer niet. Het was de ontluikende beschaafdheid van de wereld der natuur. Een onschuldige wereld die zich niets aantrekt van oorlog, vluchtelingen, financiële crises, terrorisme, ontslagen, ernstige ziektes en hongersnood. Hoe mooi is dat?
Verspilling
Wij mensen zijn eigenlijk maar stumperds. Miljoenen jaren lopen wij al rond op deze planeet, maar eigenlijk hebben wij geen bal geleerd. Elke nieuwe generatie ontdekt opnieuw wat hun ouders en voorouders ook al ontdekt hadden– en vaak denkt de laatste generatie het beter te kunnen dan de vorige. Wat een zinloze verspilling! Wat schieten wij met z’n allen eigenlijk op?
De mens kan alles
Prachtig hoor: de medische kennis blijft geweldige innovaties doen (gelukkig!), de technische en ecologische vooruitgang was nog nooit zo groot, we kunnen alles meten en maken, naar de maan en naar de diepzee, kunstvlees en nieuwe gewassen produceren, noem maar op.
Maar op een tolerante, hulpvaardige en respectvolle manier met je medemens omgaan blijkt ineens heel moeilijk. Alle middelen om te communiceren worden ons ter beschikking gesteld en we kunnen overal op de globe bereikbaar zijn. Maar een goed gesprek, zeker met een ‘vreemde’ is doodeng. Ging dat 500.000 duizend jaar geleden makkelijker? In gebarentaal? Wie zal het zeggen.
Overleving
De natuur past zich aan en is weerbaar. Op termijn resistent voor en bestand tegen vele tegenslagen en omstandigheden. Past zich aan. Overleeft ‘van nature’, zoals dat heet. Hoezeer geldt dat voor de mens?
De mens heeft technisch gesproken tegenwoordig voor vrijwel alles een oplossing, maar in hoeverre dat geldt voor haar evolutionaire ontwikkeling? Dat vraag ik me af.
Gelukkig is het binnenkort zomer. Flora en fauna op hun best.
Nu wij nog.
Goede zaken!
