Ga naar inhoud

Terug naar het oergevoel met Käsespätzle en Rostbraten

Nu kerst nadert en de winkeletalages vol versiering en lichtjes zijn, denk ik eraan hoe speciaal deze dagen toch eigenlijk altijd zijn. Okay, er ligt nauwelijks ergens sneeuw, maar desondanks voelt deze tijd van bezinning bijzonder. De dingen die gebeuren in de wereld gaan nog eens extra door je hoofd, het lijkt alsof je er intensiever over nadenkt, en ook de relatie met je naasten lijkt net ietsje belangstellender en op de een of andere manier meer betrokken, warmer. Dat gevoel wil ik graag met u delen.

In deze roerige tijden waar wij het zeker in Noord-West Europa toch niet echt slecht hebben, bevreemdt het mij dat er zoveel onvrede, afgunst en egoïsme heerst. Zijn we te verwend? Biedt het leven, je baan, je partner, niet meer voldoende uitdaging? Is het de ‘gemaksmaatschappij’ die maakt dat we niet meer hoeven nadenken?

Knus

Sluiten wij ons steeds meer af voor ‘de ander’ – zelfs als het familie is? Waar is onze tolerantie, onze saamhorigheid en ons gevoel van met elkaar iets op te bouwen, gebleven? Liever denk ik in dat opzicht dan aan vroeger, toen mijn grootouders een gezellige, knusse Stube hadden in het centrum van het oude Stuttgart.

Ik herinner mij hoe ik als klein meisje door de nauwe steegjes omhoog rende en dan op een groot stuk karton over de keien weer naar beneden gleed over sneeuw en ijs. Bupsend en hobbelend, met mijn handen langs de gevels zo goed en zo kwaad als het ging, probeerde ik te sturen, ondertussen de uit de openstaande keukenraampjes heerlijke geuren inademend van alle gerechten die werden voorbereid voor het ‘Grote Samenzijn’.

‘Oergevoel’

Uiteraard herinner ik mij dan ook de onweerstaanbaar lekkere Rostbraten die mijn oma altijd bereidde, zoals alleen zij dat kon. Het was het gerecht van kracht, het veroorzaakte een soort instinctief ‘oergevoel’ van vrede, gezelligheid, van ‘met elkaar!’ Oma die het vlees deed, opa die de Käsespätzle maakte en die die vreselijk lekkere gebakken uitjes even apart zette – en waar ik er dan stiekem wat van snoepte. Het gerommel in de keuken, de verrukkelijke geuren, de verse kruiden, het gespetter in de pan, het was innerlijk verwarmend.

Een echt kerstmaal dus. Dat gevoel wil ik graag met u delen. Maak het klaar en breng een stukje typisch ‘gut bürgerliche Küche‘ de Nederlandse huiskamer binnen. U zult achteraf begrijpen wat ik bedoeld heb met de hierboven beschreven gevoelens. Eet smakelijk en Frohe Weihnachten!

Benodigdheden:

  • 4 plakken entrecote
  • rumpsteak, of (kogel)biefstuk
  • 4 grote uien
  • peper en zout
  • olijfolie
  • 4 eetlepels roomboter voor het aanbraden
  • 250 ml Vleesfond
  • 3 eetlepels bindmiddel (maïzena)
  • 2 eetlepels zure room

Het vlees een uur van te voren uit de koelkast halen. Van de grote uien alleen de buitenste schil schillen en in schijfjes snijden. De schijfjes in de boter in een pan op middelhoog vuur goud bruin bakken. Uit de pan nemen en warmhouden. De Käsespätzle maken (zie bijvoorbeeld chefkoch.de). Het vlees een beetje pletten, aan een kant inkerven, bezouten en vervolgens in olie en boter stevig aanbraden (de ingekerfde kant als eerste).

Elke kant ongeveer 2-3 minuten. Dan het vuur langzaam zachter zetten. Het vlees in aluminiumfolie inpakken en in de oven zetten op 90 graden. 15-20 minuten laten garen. Opdienen met de gebakken uitjes, käse-spätzle en veldsalade.

Smullen maar!

Servus,

Ursula W.

Find this content useful? Share it with your friends!

Artikel door:
Avatar foto