Kaaskoppen is de wekelijkse rubriek van Duitslandnieuws waarin ondernemende Nederlanders en Duitsers hun ervaringen over de handelsrelatie delen. We vragen hoe zij hun weg vinden over de grens.
Deze week Jan-Willem Wesselink. Hij is de bedenker van het Kennislab voor Urbanisme in Amersfoort. Dat Kennislab brengt studenten in contact met bedrijven en laat ze samen nadenken over projectontwikkeling om verpauperde stadsdelen nieuw leven in te blazen. De studenten kunnen het project als een stage doorlopen of gebruiken voor hun afstuderen. In september openden ze een vestiging in Dortmund.
Waarom een Kennislab in Duitsland?
We hadden daar al contacten met bedrijven. Na een lab in Amersfoort en Schiphol was het tijd voor een nieuwe en dat is min of meer toevallig in Dortmund. Het Ruhrgebied is stedenbouwkundig wel een interessant gebied.
Waarom?
Midden jaren ’80 was het Ruhrgebied nog hèt grote kolen- en staalgebied van Duitsland. Nu is er veel leegstand en verpaupert de boel. We willen delen van de binnensteden gaan opknappen. Dat is de opgave. Hoe kunnen we gebieden waar het nu slecht is weer een impuls geven?
En hoe zorgen jullie daar dan voor?
Een groep studenten gaat samen met bouwbedrijven en projectontwikkelaars rond de tafel om een nieuw businessmodel te maken voor deze zogeheten Möglichkeitsräume. Het is een term van het stadsregioverband van het Ruhrgebied en slaat op de ruimte die er is die nu onbenut blijft. De studenten gaan aan de hand van feedback van onze partners een plan met kosten en baten maken om een impuls te geven aan deze gebieden. De eerste groep is een mix van Nederlandse en Duitse studenten en hun plan moet in januari af zijn.
Loopt de samenwerking met de Duitsers goed?
Ja, het zijn net mensen, haha. Het is leuk en interessant om te zien hoe ze dingen anders aanpakken. Stagiaires worden in Duitsland minder serieus genomen en Duitsers kunnen onze creativiteit goed gebruiken.
Wat bedoel je met Nederlandse creativiteit? Hebben Duitsers dat dan niet?
Het is heel gemakkelijk om in clichés te vervallen. Maar een voorbeeld is een groep Duitsers die bij onze vestiging bij Schiphol langskwam. We gingen een kijkje nemen bij de designgeluidswal langs de A2. Ze snapten er niks van. ‘Waarom maak je zoiets zo mooi? Je kan toch ook gewoon betonplaten plaatsen?’ Nederlanders zijn meer met het uiterlijk bezig. Hun volgende vraag was meteen of het door het design duurder was dan normaal. Dat was niet het geval.
Waarin zijn Nederlanders en Duitsers echt anders?
Nederlanders durven daarin meer te dromen of dingen anders aan te pakken. Een Duitser ziet sneller een beer op de weg. Bij ons is er meer de pilotcultuur waar we dingen maar gewoon proberen en wel zien wat er gebeurt. We denken: ‘dat komt vast wel goed’.
Duitsers denken dat niet?
Duitsers vinden de lange termijn belangrijker en houden van structuur. Een ander leuk voorbeeld: ons logo is roze en een Duits bedrijf vroeg of we dat toch niet in een andere kleur hadden. Dat zou in Nederland nooit gebeuren. We hebben uiteindelijk geen zaken met ze gedaan, al is het niet stukgelopen om het logo.
Tot slot, hoe gaat het Kennislab de handelsrelatie verbeteren?
Het is de eerste stap naar een hoger doel. Ik merkte dat veel Nederlandse partijen uit het oosten naar Amsterdam trokken terwijl er een paar tientallen kilometers over de grens volop ruimte en kansen liggen. Onbekend maakt onbemind. Het lab is de eerste stap, maar zeker niet de laatste. Het is voor ons ook een zoektocht. We willen het uiteindelijk meer betekenis geven, zodat het verder gaat dan een project voor studenten, maar bedrijven elkaar uit zichzelf vinden.
