Veel aandacht in Duitse media hoe een bedrijf met een koninklijk predicaat de boel bedroog. Het aanzien van Nederland en het vertrouwen dat door de Koningin werd geschonken heeft een enorme deuk opgelopen in Duitsland. Dat blijkt onder meer uit de volgende citaten uit Duitse kranten.
Niet zo koninklijk
Handelsblatt opent vanmorgen met een schets van de ogenschijnlijke hoogtijdagen van Imtech, de uitreiking van het koninklijke predikaat:
Vioolmuziek klonk op 21 september 2011. De burgemeester van Rotterdam kwam, de Koningin stuurde een vertegenwoordiger. CEO René van der Bruggen barstte van trots.
Het symboliseerde het vertrouwen van alle klanten, investeerders en zakenpartners. In 2015 zou de omzet van 4,5 naar 8 miljard euro groeien. ‘Royal Imtech’, zo mag het bedrijf zich nog altijd noemen. Maar de cijfers zijn allesbehalve koninklijk.
En Duitsland wordt meegesleurd in de misere:
omdat de Hollanders overal in de Duitse republiek meebouwen.
Imtech werd in Duitsland lang geroemd vanwege hoge ‘ingenieurskunst’. Manager Felix Colsman sleepte het ene na het andere prestigeproject binnen. Het nieuwe vliegveld van Berlijn, Sony Center in Berlijn, het stadion van Bayern München, het Mercedes Benz-museum, de redactie van Der Spiegel in Hamburg.
De schone schijn werd opgehouden tot 2013, toen bekend werd dat er gerommeld was met de cijfers. Vier van de vijf managers moesten opstappen, drie openbaar aanklagers en de mededingingsautoriteit hebben zich op Imtech gestort. Nu dreigt het concern uit elkaar te vallen.
Grootheidswaanzin
Handelsblatt schetst hoe corruptie en grootheidswaanzin de overhand namen bij Imtech in Duitsland. In 2012 had het bedrijf cash flow-problemen. Een medewerker van Berlijnse vliegveld (dat al geopend had moeten zijn), wist daar van. Hij kon wellicht helpen.
Voorwaarde: 2 miljoen euro, maar dan graag in cash. Toen de Imtech-manager het kantoor uitliep klaagde hij tegen zijn medewerker. ‘Wat moet ik nu doen? Kan die idioot niet een factuurtje sturen?’
De dialoog komt uit een getuigenverhoor van de officier van justitie van Neuruppin. Geen scene geeft een betere inkijk in de zakencultuur van het Imtech-kantoor in Hamburg. Smeergeld? Waarom niet. Maar in contanten? Daar zijn toch betere methoden voor.
Prijsafspraken
De Duitse justitie is al 2,5 jaar bezig met het ontrafelen van de dubieuze handelswijze van Imtech Duitsland. Het bedrijf werkte met nepfacturen en illegale prijsafspraken. Het OM heeft 30 verdachten en 50 projecten in het vizier. Een dozijn bedrijven zou schade hebben geleden, waaronder Audi, RWE en vooral Siemens.
Het had tot fantastische winsten moeten leiden bij Imtech. Miljoenen euro’s vloeiden naar bevriende bedrijven, vaak zonder tegenprestatie. Voetbalclubs als HSV Hamburg, Bayern München, VfB Stuttgart en zelfs Tweede Bundesliga-club VfR Aalen kregen tientallen miljoenen toegeschoven. De Imtech-top landde met een helikopter voor het stadion van Aalen.
Imtech wordt er van verdacht talloze nepfacturen te hebben geschreven, onder meer bij de bouw van de redactie van Der Spiegel in Hamburg. Ook rond RWE-kolencentrales in Eemshaven en Hamm en kantoren van onder meer Audi zouden illegale prijsafspraken zijn gemaakt.
Nederlands moederbedrijf moet meer weten
Het debacle rond het mislukte pretpark in Polen deed de opinie over Imtech kantelen. Vanaf dan duiken steeds meer schandalen op. Het Nederlandse moederbedrijf voelt zich bedrogen door haar Duitse dochter. Er zou een dubbele boekhouding zijn gevoerd, in Nederland wist men van niets.
Deze Nederlandse versie van het verhaal vertoont al lang scheuren. Bij het Duitse OM liggen uitspraken van managers die op medeweten vanuit Nederland wijzen. Niemand had zo dom kunnen zijn om de Duitse cijfers te geloven. Nog tijdens de diepste economische crisis, meldde Imtech Duitsland winsten uit ‘Wirtschaftswunderzeiten’.
Ook de bonussen van Nederlandse managers waren gekoppeld aan successen in Duitsland. Een intern bericht uit 1997 toont de Nederlandse hoogmoed aan. Toen al was de inkooptour zonder doel en inzicht begonnen.
Het verval van Imtech was al eind 2005 te zien.
Toen waren er liquiditeitsproblemen. Het salaris over december werd pas in januari 2006 betaald.
Smeergeld
Imtech haalde grote klussen binnen via illegale prijsafspraken. Vijf verschillende instanties in Duitsland hebben een onderzoek lopen naar het bedrijf waarvan de methoden maffioos waren geworden, schrijft de krant.
Nadat de medewerker van vliegveld Berlijn de 65 miljoen naar Imtech liet overmaken zonder te controleren of de werkzaamheden wel waren uitgevoerd, overhandigde een Imtech-manager eind 2012 op een parkeerplaats langs de snelweg 150.000 euro in een bruine envelop aan de vliegveldmedewerker.
Maar het smeergeld hielp weinig meer.
In 2013 schreef de Duitsland-tak al 200 miljoen euro verlies, in 2014 was het eigen kapitaal gedaald met -142%. Vooruitgang ziet er anders uit.
Duitslandnieuws over Duitse megaprojecten
- Berlijns vliegveld mogelijk later open door faillissement Duitse tak Imtech »
- Top 10 meest uit de hand gelopen projecten in Duitsland »
- Berlijns faalvliegveld had precies 1.000 dagen geleden moeten openen »
- 5 Punten bij megaprojecten waar Zwitsers pünktlicher zijn dan Duitsers »
- 7 Redenen waarom Berlijn het nieuwe vliegveld maar niet af krijgt »
