Doormodderen is sexy. Dit zoetzure inzicht heeft ons gedurende de hele eurocrisis begeleid. Doormodderen heeft Angela Merkel tot meest invloedrijke vrouw op de wereld gemaakt.
Doormodderen, of positiever gezegd, analytische, afwachtende en wel overwogen politiek was op menig moment de beste strategie voor de eurozone. Crisismanagement zonder opsmuk. Een verademing in een politieke wereld van te veel nationale belangen en ego’s.
Deze politiek van het doormodderen lijkt nu echter met een razende vaart haar grenzen te hebben bereikt. Dit wordt duidelijk in het conflict met Rusland en de recente ontwikkelingen in Griekenland. Ooit Rusland-bespeler, lijkt Angela Merkel nu in snel tempo een reservespeler te worden, niet meer in de leiding, het heft uit handen gegeven.
Tijd kopen
De strategie tussen sancties en onderhandelen heeft het afgelopen jaar soms tijd gekocht, maar geen structurele oplossing geboden. Integendeel. Nu de Amerikanen zich steeds meer ook in het openbaar in het conflict mengen, dreigt Merkel zelfs de rol van toeschouwer.
Tijd kopen, zonder structurele oplossing. Dit is in feite ook de conclusie van de meer dan vijf jaar durende Griekenland-crisis. Het motto van financiële solidariteit in ruil voor economische stabiliteit heeft in ieder geval in Griekenland gefaald. Het maakt daarbij niet eens uit of dat nu het gevolg is van te veel bezuinigingen of te weinig structurele hervormingen; of misschien allebei.
De Griekse minister van Financiën Varoufakis op bezoek in Berlijn bij zijn Duitse collega Schäuble.
Feit blijft dat Griekenland met het typische doormodderen niet meer verder kan. Zelfs als er toch nog een Europees compromis zou komen, worden de Griekse schulden niet aanzienlijk houdbaarder en is er niet per se een overtuigende strategie hoe Griekenland weer kan groeien.
Kleur bekennen
Uiteindelijk zal de ramkoers van Alexis Tsipras, Angela Merkel dwingen om kleur te bekennen. Wil zij een monetaire unie met politieke unie of in ieder geval vergaande integratie? Dan zal zij een schuldkwijtschelding, niet alleen voor Griekenland, moeten accepteren. Minstens als prijs voor afdwingbare structurele hervormingen en meer integratie. Of wil Merkel strikt vasthouden aan het Duitse economische model van bezuinigingen en hervormingen? In dit geval zal zij een Grexit, en zelfs is het een Grexident, moeten accepteren.
Als Angela Merkel ook de komende jaren de top drie in de charts wil bereiken, zal ze haar stijl moeten veranderen. Net zoals Queen. Want echte kampioenen vechten tot het eind.
Carsten Brzeski, chef Volkswirt, ING-DiBa Frankfurt
Deze column verscheen in de Vlaamse krant De Tijd
Columns van Carsten Brzeski op Duitslandnieuws:
- Het Grexit-spook van Merkel »
- Waarom ‘QE’ de Duitsers zo woest maakt »
- Duitsland moet niet te veel leunen op Beiers succes »
- Inkopersindex biedt hoop voor vierde kwartaal »
- Angela’s nieuwe muur »
