Veel Duitsers hebben op dit moment last van twee hinderlijke bouwputten. De ene komen ze gegarandeerd na een paar kilometer tegen wanneer ze de Autobahn op draaien. De andere is hun spaarrekening waar praktisch geen rente meer op binnenkomt.
Voor beide problemen lijkt een oplossing ver weg. Zo zullen bijvoorbeeld de rentes in de Verenigde Staten niet eerder dan volgend jaar weer aantrekken. En of Europa daar dan ook van profiteert is niet te lezen in de glazen bol. Het kapitaal dat de Duitsers samen bezitten groeit niet meer. Integendeel, de inflatie vreet aan de moeizaam gespaarde centen.
Tegelijkertijd – en dat lijkt een totaal ander onderwerp – brokkelen de Duitse wegen, sluizen en bruggen af. Elke auto die over de Duitse Autobahn dendert, doet het ooit zo volmaakte wegdek verslijten. Het probleem is dat de Duitse overheid het budget dat voor renovatie en onderhoud is bestemd aan heel andere zaken uitgeeft. Afgelopen najaar concludeerde een speciale verkeerscommissie dat ‘de verslechterende Duitse infrastructuur de economische situatie ernstig in gevaar brengt’.
Twee vliegen in één klap
Economen van het instituut voor wereldeconomie in het Noord-Duitse Kiel (IfW Kiel) denken een oplossing te hebben om aan beide problemen iets te kunnen doen. De economen willen in tijden van lage rentes particuliere investeringen binnenslepen voor het onderhoud van wegen, bruggen en kanalen. Deze oplossing kan alleen lonen als voor gebruik er van tol betaald wordt.
De charme van het voorstel: investeerders hebben tijdens de aanhoudende lage rente de kans om hun geld voor de lange termijn te beleggen. Tegelijkertijd kan er weer in onderhoud en nieuwbouw van de Duitse infrastructuur geïnvesteerd worden, zonder dat de minister van Financiën Wolfgang Schäuble een greep uit zijn streng bewaakte schatkist hoeft te doen. Zijn devies is immers: geen nieuwe schulden, het huishoudboekje moet in balans blijven.
Volgens de verkeersexperts is er jaarlijks 7,2 miljard euro nodig om de Duitse infrastructuur op orde te houden. “Wij kunnen nu beide partijen bij elkaar brengen”, zegt econoom Stefan Kooths van IfW Kiel, die aan het onderzoek heeft mee geschreven.
De economen denken bij beleggers aan institutionele beleggers als pensioenfondsen en verzekeraars, die net als de kleine spaarders dringend op zoek zijn naar beleggingen met hogere rentes. Voor de grote beleggers zouden langdurig lopende infraprojecten bijzonder aantrekkelijk kunnen zijn.
Niet voor Otto Normalverbraucher
De investeringen zijn alleen niet weggelegd voor de Duitse Jan Modaal: Otto Normalverbraucher. Waar miljarden nodig zijn, schiet het niet op wanneer de buurman met 150 euro aan komt, zeggen economen. Maar indirect belegt de gewone burger zijn geld dan wel in de Autobahn via bijvoorbeeld de pensioenfondsen. Die moeten trouwens niet rekenen op snelle winsten. Het gaat er volgens de economen veel meer om dat ze een veilige belegging voor een lange termijn kunnen doen.
Het idee is goed, zegt Kooths. Maar het is volgens hem geen simpele oplossing waar morgen mee begonnen kan worden. “Het is zeker de moeite waard om dit goed te onderzoeken.”
Duitslandnieuws over de Autobahn
- Hoe een Britse investeerder Duitse benzinestations langs de Autobahn uitknijpt »
- Noordrijn-Westfalen luidt de noodklok: we bezwijken aan een verkeersinfarct »
- Duitsland stak decennialang geld in megalomane projecten in plaats van onderhoud infrastructuur »
- Duitsland besteedt een derde budget voor onderhoud waterwegen aan Autobahn »
- Duitse Autobahn brokkelt af, uitbreiding van tol voor vrachtwagens moet renovatie bekostigen »
