
Blijf op de hoogte van politiek en economisch nieuws uit Duitsland
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
CDU-ministers (5)
Thomas de Maizière, minister van Binnenlandse Zaken
Keert weer terug op zijn oude stek Binnenlandse Zaken. De Maizière gold lang als kroonprins van Angela Merkel, maar maakte een grote fout als minister van Defensie door de 600 miljoen euro extra kosten voor de Euro Hawk drones achter te houden. Uiteindelijk werd de schuld in de schoenen van staatssecretaris Beemelmans geschoven. De Maizière is de neef van de laatste minister-president van de DDR Lothar de Maizière. Onder Merkel 1 was hij kabinetschef en in Merkel 2 was hij oorspronkelijk minister van Binnenlandse Zaken tot dat hij de wegens plagiaat aftredende minister Karl-Theodor zu Guttenberg in 2011 moest opvolgen op Defensie. Hij zal blij zijn zijn post te mogen verlaten, omdat hij daar weinig goed meer kon doen. Merkel haalt hem uit de vuurlinie. Op zijn oude post kan hij opnieuw beginnen en kroonprins blijven.
Wolfgang Schäuble, minister van Financiën
Schäuble blijft op zijn post. De nestor (71 jaar) in het kabinet Merkel groeide uit tot het gezicht van de ‘euroredding’ en de pijnlijke hervormingen voor landen in Zuid-Europa. Lang streed de SPD voor dit meest invloedrijke ministerie, maar Gabriel zag er uiteindelijk van af omdat hij er geen droomkandidaat voor kon leveren en er te weinig politiek gewin uit dacht te kunnen halen. De Zuid-Europeanen hoopten dat met een SPD-minister de toon socialer zou worden, voor hen is het aanblijven van Schäuble een domper. CDU-stemmers zien het met instemming en zelfs de SPD-achterban heeft liever de ervaren CDU’er op deze post dan een kandidaat uit eigen gelederen. Met Schäuble zet Merkel haar Europolitiek voort en houdt de CDU invloed op de begroting. Het corruptiespook uit het verleden lijkt hem niet meer te achtervolgen.
Telegraaf-correspondent Rob Savelberg vraagt naar de betrouwbaarheid van Schäuble aan Merkel bij de presentatie van Merkel 2 in 2009.
Ursula von der Leyen, minister van Defensie
Streed in het vorige kabinet als minister van Werkgelegenheid tegen de eigen CDU-partijlijn in voor het vrouwenquotum. Nu zorgt ze voor opschudding door als eerste vrouw in Duitsland minister van Defensie te worden. Ze is één van de geliefdste politica van Duitsland en moest haar post afstaan aan de SPD. Op die positie kan ze zich warmlopen als eventuele opvolgster van Angela Merkel. Ze geldt als een sterke leider en kan zich volgens diverse experts gaan profileren als ‘moeder der compagnie’.
Hermann Gröhe, minister van Volksgezondheid
Gröhe was partijsecretaris en wordt voor zijn succes als campagneleider en harde werk bij de onderhandelingen beloond met een ministerspost. Hij krijgt de zware taak om de gezondheidszorg te hervormen en klaar te stomen voor de vergrijzing. Een probleem dat Duitsland in de toekomst zal treffen.
Johanna Wanka, minister van Onderwijs
Wanka mag op haar plek blijven zitten waar ze al een jaar zat. Zij moest de wegens plagiaat opgestapte Annette Schavan vervangen en is tot nog toe nauwelijks opgevallen. Dat heeft te maken met haar korte ambtstijd, maar ook met haar ministerie die vaak wat op de achtergrond blijft.
Peter Altmaier, kabinetschef
Altmaier wordt van minister van Milieu nu kabinetschef. Een belangrijke positie in het ‘kantoor’ van Merkel. Altmaier wordt verantwoordelijk voor de geheime dienst, een gevoelige opdracht waar politiek op de tenen moet worden gelopen sinds het NSA-afluisterschandaal. Zijn positie wordt vaak onderschat. Een zware taak als een soort assistent-trainer onder de bondskanselier. Doet hij zijn werk goed, dan kan Merkel er mee pronken. Altmaier geldt als een ervaren politicus en vertrouweling van Merkel. Door zijn nieuwe functie zal hij minder in talkshows optreden voorheen. In de jaren ’90 werkte hij in Brussel en daardoor spreekt en twittert hij soms ook in het Nederlands.
Monika Grütters, minister van Cultuur en Media
Grütters volgt Bernd Neumann op die wegens gezondheidsredenen vertrekt. Ze beweegt zich graag in de culturele wereld en heeft een goed netwerk opgebouwd dankzij haar huidige functie als voorzitter van de cultuurcommissie in de Bondsdag. Ze geldt als liberaal en niet wereldvreemd ‘voor een CDU’er’.
Angela Merkel stelt haar ministers en staatssecretarissen voor.
CSU-ministers (3)
Alexander Dobrindt, minister van Verkeer (digitale infrastructuur)
Was partijsecretaris voor de CSU en gold als de pitbull van partijleider Horst Seehofer. Hij is net als zijn collega Gröhe beloond voor zijn succes als campagneleider en werk tijdens de onderhandelingen. Hij moet het paradepaardje van de CSU, de tol voor buitenlandse automobilisten, uitvoeren. De maatregel moet voldoen aan de Europese wetten en mag de Duitse burger geen cent kosten. Iets wat coalitiepartners CDU en SPD met gefronste wenkbrauwen zullen volgen. Met de toevoeging ‘digitale infrastructuur’ aan het ministerie gaat de wens in vervulling van veel Duitsers die de Duitse overheid veel te ouderwets vinden op dit gebied. Dobrindt moet de Beierse succescombinatie van ‘Laptop und Lederhose’ uitstralen. Of de wizzkids met hem blij zullen zijn is maar zeer de vraag.
Hans-Peter Friedrich, minister van Landbouw en Voeding
Was minister van Binnenlandse Zaken en moet een stapje terugdoen naar deze minder belangrijke post. De jurist geldt als allrounder en zou ook op dit terrein zich snel kunnen inwerken.
Gerd Müller, minister van Ontwikkelingssamenwerking
Niet te verwarren met de beroemde voetballer of de SPD-politicus. Hij was staatssecretaris in het kabinet Merkel 2. Met hem heeft de CSU een ministerie dat ook een rol speelt op internationaal niveau.
Voorstelling CSU-ministers door partijleider Horst Seehofer.
De SPD-ministers (6)
Sigmar Gabriël. Minister van Economische Zaken en Energie.
De huidige SPD-partijleider krijgt het superministerie van Economische Zaken en Energie inclusief de Energiewende. Gabriël wordt ook Vice-Kanzler.
Frank Walter Steinmeier. Minister van Buitenlandse Zaken
Behoort tot de top-3 in de SPD (met Steinbrück en Gabriel). Was eerder tussen 2005-2009 al al minister van Buitenlandse Zaken in Merkel-1.
Andrea Nahles. Minister van Sociale Zaken en werkgelegenheid.
De SPD-partijsecretaris. Voerde de inhoudelijke onderhandelingen over het minimumloon en wordt beloond met deze voor de SPD strategisch belangrijke ministerspost.
Heiko Maas. Minister van Justitie en consumentenbelangen.
Runner-up binnen de partij. Krijgt gelegenheid zich als vakminister te bewijzen.
Manuela Schwesig. Minister voor familie, ouderen, vrouwen en jeugdzaken.
Absolute ‘rising star’ binnen de SPD. Viel op in deelstaat Mecklenburg-Vorpommern als minister van Sociale Zaken. Zeer geliefd bij media en SPD-achterban. Betrekkelijk nieuw binnen de partij, binnengehaald door Steinmeier.
Barbara Hendricks, Minister van Milieu, Natuurbeleid en Bouwen en Kernenergie-infrastructuur.
Ze komt uit Noordrijn-Westfalen en was penningmeester binnen de SPD. Mag niet de Energiewende gaan hervormen. Krijgt wel stedelijke ontwikkeling en infrastructuur. Dat was voorheen onderdeel van het ministerie van Verkeer.
Aydan Özoguz. Minister voor Integratie, Migratie en vluchtelingen.
Onderdeel van ministerie van Algemene Zaken op het Kanzleramt. Was de plaatsvervangende voorzitter van de SPD. Eerste minister in Duitsland van Turkse origine.
Partijleider Sigmar Gabriel stelt de SPD-ministers voor.
Verliezers:
- Thomas Opperman (SPD). Wordt fractieleider, maar wilde ministerspost.
- Peer Steinbrück (SPD). Voerde de campagne, maar won slechts marginaal na het dramatische verlies in 2009. Onbekend wat zijn volgende stap is.
- Hans-Peter Friedrich (CSU) Van Binnenlandse Zaken naar Landbouw is geen bevordering.
- Peter Ramsauer (CSU) van Verkeer naar buiten het kabinet.
- Ronald Pofalla (CDU) was kabinetschef, maakte geen goede beurt bij de NSA-affaire en zet zijn carrière buiten het kabinet verder.