Werner Fuhrmann doet een stapje terug om het grootste passagiersvliegtuig ter wereld, de Airbus A380 goed te kunnen bekijken. “Dit is toch imposant?” De lid van de raad van bestuur van AkzoNobel, verantwoordelijk voor de chemiepoot, is op bezoek in Hamburg bij een grote klant, de Europese vliegtuigbouwer Airbus. In het Nederlandse Sassenheim wordt de verf ontwikkeld en gemaakt waarmee in Hamburg de vliegtuigen hun glans krijgen.
Hergroepering
Niet voor niets is Fuhrmann op bezoek in Hamburg. AkzoNobel voert een aantal strategische wijzigingen door om de concurrentiepositie te handhaven. Inmiddels haalt het verf- en chemieconcern 44% van zijn omzet in opkomende economieën zoals China. Daarom wil het bedrijf in Nederland en Duitsland een aantal vestigingen sluiten en zich hergroeperen. “Duitsland is en blijft belangrijk voor ons.”
Het efficiëntieplan leidde deze week in Deventer tot stakingen, het plan is om deze vestiging voor 2016 te sluiten. In Duitsland gaat het aantal kantoren terug van 8 naar 3. Baar bij heeft AkzoNobel in Duitsland nog 15 productielocaties. Stuttgart bekommert zich in het zuiden om de auto-industrie, Hamburg in het noorden vooral om de luchtvaart en Keulen speelt een centrale rol met onder meer de administratie. Er vallen voorlopig geen gedwongen ontslagen, wel kan het zijn dat werknemers de keus krijgen om mee te gaan naar een andere vestiging. Maar in de regio Hamburg spelen die zorgen niet.
Thomas Böttcher, chef Duitsland en Oostenrijk voor AkzoNobel en verantwoordelijk voor ‘Aerospace Coatings’ beaamt dat het zijn divisie juist voor de wind gaat. “Dat heeft alles te maken met dat de luchtvaartsector in de lift zit. Ik verwacht dat de komende 20 jaar de wereldwijde vliegtuigvloot zal verdubbelen.” Iets wat AkzoNobel wel ziet zitten, want al die vliegtuigen hebben een lik verf nodig. En daar is het Nederlandse concern één van de marktleiders in.
In die groeimarkt wil AkzoNobel voorop lopen en daarom is de partnerschap met Airbus van groot belang zegt Fuhrmann. “Samen werken we aan nieuwe technologieën om vliegen voor de vliegtuigmaatschappijen in de toekomst ook rendabel te houden.” De Airbus A380 is speciaal daarvoor ontwikkeld. Het neemt bijvoorbeeld 42% meer passagiers mee (525 stoelen) dan concurrent Boeing 747-400 (370 stoelen). Volgens de vliegtuigbouwer is de A380 bovendien stiller en verbruikt het veel minder brandstof.
650 kilo verf
AkzoNobel moest voor de A380 een aantal technische problemen overwinnen. Zo werd er een nieuwe manier van coating gevonden, waardoor met minder lagen verf een beter resultaat gehaald. En zelfs dan sleept de A380 voor 650 kilo aan verf mee de lucht in. Het gaat om 3150 m2, vergelijkbaar met het spuiten van 150 auto’s van het type Volkswagen Golf.
Fuhrmann schetst nog andere uitdagingen. “De grootste Airbus-klant is Emirates. Zij willen een vliegtuig dat ook in de woestijn er mooi glanzend uit ziet. Normaal gesproken kies je bij zulke hete temperaturen voor een matte variant. Ons is het gelukt om een glanzende verf te ontwikkelen die de hitteschommelingen van de woestijn aan kan. Van 40 ºC aan de grond tot meer dan -55 ºC in de lucht.” Ook hoeft een vliegtuig in de toekomst minder vaak geverfd te worden. “Nu elke 5 jaar, straks wordt dat elke 8 jaar.” Ook werkt AkzoNobel met Airbus en Lufthansa aan een verf met een ‘haaienhuidstructuur’, waarmee de weerstand verminderd moet worden.
Wispelturige politiek
Werner Fuhrmann heeft de Duitse nationaliteit, maar werkt inmiddels al 20 jaar in Nederland. Naast zijn plek in de raad van bestuur is hij ook voorzitter van de Nederlandse Chemische Industrie (VNCI). Daar ergert hij zich wel eens aan de wispelturigheid van de politiek. In Den Haag, maar ook in Brussel. “We hebben heus wel goede ingangen bij de overheid via de VNCI of VNO-NCW. Zo heb ik vorige week nog met minister Kamp van Economische Zaken over de winning van schaliegas gesproken. Wat wij vragen is een gelijk speelveld, waardoor we als chemische bedrijven onze concurrentiepositie kunnen behouden.”
“Ik verwacht echt niet dat de regering precies doet wat wij willen. Maar we willen wel dat we een eerlijke kans hebben ten opzichte van onze Amerikaanse concurrenten.” Fuhrmann trekt via de VNCI met chemiebedrijven uit Antwerpen, Rotterdam en het Rijn-Roergebied op om hun stem te laten horen. “Samen zijn we sterker, we vertegenwoordigen 45% van de chemische industrie in Europa. En dus moeten we ons wel laten zien in Brussel.”
Coördinatie ontbreekt
Als Duitser in Nederland, werkend voor een internationaal bedrijf is Fuhrmann al lang niet meer zo bezig met grenzen. Maar hij maakt zich wel druk om bedrijven voor een regio te behouden. “Die bedrijven redden ze zich wel. Wordt het ze te duur? Dan verkassen ze naar een locatie met goedkopere arbeid en energie. Maar dat is een ramp voor het betreffende land waar het bedrijf vertrekt.”
Zo vindt hij de huidige discussie over de hoge stroomprijs in Duitsland niet goed voor het vestigingsklimaat. “We moeten het voor iedereen eerlijk en betaalbaar houden. Voor de burger en de industrie. Nu heb je een ‘Neiddiskussion‘, wie betaalt het meest? Dat is gewoon niet goed.” Ook in Nederland signaleert hij een probleem. Daar hebben we gas en tegelijkertijd moeten bedrijven de deuren sluiten. Bovendien importeren we dure kolenstroom. Bij al die dingen ontbreekt gewoon een goede coördinatie.”
Duidelijkheid
Fuhrmann verlangt van de overheid meer voorspelbaarheid en duidelijkheid. “Dat geldt voor Europa, voor Berlijn en Den Haag. Nu weten we gewoon niet op welke koers we moeten varen. Met een helder raamwerk voor de langere termijn zouden we enorm geholpen zijn.” Tussen de reusachtige wielen van een nieuwe A380 die over een week wordt afgeleverd voor Emirates glimt Fuhrmann weer. “Dit is toch prachtig?”
Foto geheel boven: Bertus Bouwman
